Technologia DLT BlockChain -

DLT

blockchain

Block chain to typ bazy danych, która zawiera szereg
zapisów zebranych w bloki (trochę jak zestawienie
ich na jednym arkuszu papieru). Każdy blok jest
podłączony do następnego przy użyciu podpisu kryptograficznego.
Łańcuchy bloków, w których zapisana
jest chronologiczna ciągłość prowadzonych transakcji
stanowią rozproszony rejestr, który może być udostępniany
i potwierdzany przez każdego, kto posiada
odpowiednie uprawnienia. Jest wiele sposobów
na potwierdzenie spójności i aktualności danej wersji
rejestru, co powszechnie nazywane jest konsensusem
(w przypadku bitcoina proces ten nazywany jest „wydobywaniem
Rejestry publiczne, dostępne dla wszystkich, takie
jak bitcoin, nie mają jednego właściciela – nie mogą
być w niczyim posiadaniu. Ideą otwartych rejestrów
jest umożliwienie każdemu węzłowi wprowadzania nowych
danych do rejestru i pewność, że wszystkie węzły
posiadające rejestr mają jego identyczne kopie.
Rejestr ograniczony może mieć jednego lub wielu
właścicieli. Gdy dodawany jest nowy rekord, integralność
takiego rejestru jest sprawdzana w relatywnie
ograniczonym procesie dochodzenia do konsensusu.
Jest to realizowane przez zaufane węzły/podmioty –
na przykład departamenty rządowe lub banki, dzięki
czemu utrzymanie wspólnej uzgodnionwj wersji stanu
transakcji jest znacznie prostsze niż proces uzgadniania
wersji stanu w publicznych rejestrach. Zamknięte
rejestry zapewniają wysoce weryfikowalne zestawy
danych, ponieważ proces osiągania konsensusu daje
w efekcie cyfrowy podpis, który pieczętuje aktualny
stan i jest przy tym widoczny dla wszystkich dopisujących
do rejestru stron. Wymóg, aby wiele departamentów
rządowych potwierdzało rekord, gwarantuje
wysoki poziom zaufania do bezpieczeństwa danego
rekordu, w przeciwieństwie do obecnej sytuacji, gdy
departamenty często udostępniają dane przy użyciu
kartki papieru. Ograniczony rejestr jest zazwyczaj dużo
szybszy niż publiczny.
Rozproszone rejestry są rodzajem bazy danych, która
jest rozproszona na wiele miejsc, państw lub instytucji,
i zazwyczaj jest publiczna. Zapis bywa najczęściej
prowadzony w zapisie ciągłym, zamiast być grupowany
w bloki, a nowe dane mogą być wprowadzane tylko
wówczas, gdy uczestnicy uzyskają większościową zgodę
(podobnie jak w głosowaniach parlamentarnych).
Rejestr wspólny to termin ukuty przez Richarda
Browna, byłego pracownika IBM, aktualnie głównego
specjalistę ds. Technologii w Distributed Ledger
Group. Termin ten z reguły odnosi się do jakiejkolwiek
bazy danych i aplikacji, używanej wspólnie przez
podmioty z jakiejś branży lub konsorcjum lub też jest
powszechnie dostępny. Jest to najszerszy, obejmujący
najwięcej zjawisk, termin określający technologie z tej
grupy.
Inteligentne kontrakty są umowami, których warunki
są zapisane w języku komputerowym zamiast
w prawniczym. Inteligentne kontrakty mogą być sporządzone
przez systemy komputerowe, takie jak odpowiedni
system rozproszonego rejestru. Potencjalne
korzyści z zastosowania inteligentnych kontraktów
obejmują: niskie koszty zawierania, wykonania i egzekwowania
umowy. Potencjalne ryzyko to zależność
od systemu komputerowego, który realizuje umowę.
Na tym etapie, zagrożenia i korzyści są w dużej mierze
teoretyczne, ponieważ technologia inteligentnych
kontraktów jest jeszcze w powijakach, i upłynie jeszcze
dużo czasu zanim zostanie wdrożona.